Betrapt Zes jaar na het overlijden van mijn grote liefde leek het me leuk om weer eens een ‘vriendje’ te hebben.
Bleu in blauw Bevallig, lief, onschuldig, een aantrekkelijke jonge vrouw. Zo moet de kunstschilder uit de dichtbijgelegen stad over haar gedacht hebben.
Model-moeder Kijkend naar die bekende blauwe jurk was het alsof iemand de grond onder mijn voeten vandaan sloeg.
Vrouwen onder elkaar Binnen een uur kwam ik jullie allebei onverwacht tegen. Taal was een belemmering en vervlogen tijden maakten het ook al niet eenvoudig …
Wegwezen Zwervend door smalle straten en steegjes kom ik uit op een pleintje. Ik ben weggevlucht van de drukke boulevard
Het verhaal van de shawl “Haar voorhoofd is een koopren plaat, een schild waarachter haar gedachten naakt en gehurkt liggen te wachten; …”
Drama Insteken draad omslaan doorhalen af laten gaan. Insteken draad omslaan doorhalen af laten gaan.
‘Kom, leg Uw hand op dit papier, mijn huid ‘ Dit zinnetje uit het gedicht Voor wie dit leest (1949) van Leo Vroman las en hoorde ik voor het eerst op een zaterdagmorgen in 1965, mijn eindexamenjaar.
Lofzang op papier Wat zou ik moeten zonder papier? Op een e-reader, tablet, telefoon of laptop woorden en zinnen schrijven en lezen lukt me best. Maar het voelt als tweede keus.
