Ineke zocht voor ons, Schrijverkus, een originele opdracht. Na een verblijf in een oud authentiek gebouw in het gehucht La Soye in de Belgische Ardennen wist ze het ineens: er deden daar veel verhalen de ronde en waarom zouden wij ook niet, ieder vanuit een bepaalde rol, een verhaal rond de oude gebouwen met watermolen kunnen verzinnen? Dat lukte wonderwel.
Fietsfanaat Elli vond er een spannend verblijf nadat ze er op doorreis per fiets per ongeluk was gestrand. Hoe bijzonder dat uitpakte lees je in Einddoel: avontuur. Emmy kreeg de opdracht te schrijven vanuit een crimineel personage dat zijn oog op de rijkdom van La Soye heeft laten vallen. Haar verhaal, Voor de bijl, neemt je mee naar een verrassende ontknoping. Nelleke vond inspiratie door de nabijheid van een kasteeltje. Hoe de adellijke bewoners en de arme bewoners van Les moulins de la Soye bij elkaar komen, lees je in Prix de la Soye. Ineke verdiepte zich in de historie van het gebied en diepte een groot geheim op. Zij onthult je wat er in het verleden misschien wel is gebeurd of had kunnen gebeuren. En Margreet was een eigenzinnige schrijfster die zich terugtrok in Les moulins de la Soye om te werken aan een boek. Die schrijfster komt er haar verleden tegen.
Een heerlijke opdracht om te doen. We hopen dat het je inspireert om ook eens een bijzondere locatie als uitgangspunt te nemen voor het schrijven. Verdiep je in je rol en laat je fantasie de vrije loop.
Als schrijvers geven we elkaar steevast feedback op onze schrijfsels. Daar leren we van. Maar feedback van een professional, dat is bijzonder waardevol. En zeldzaam.
Emmy heeft de stoute schoenen aangetrokken en haar mooie korte verhaal Warm en rond over haar Duitse oma, ingestuurd naar hét blad voor amateurschrijvers, Schrijven. Het verhaal is tot haar grote verrassing geselecteerd en door schrijfdocent en dichter Yke Schotanus beoordeeld en voorzien van feedback. Benieuwd naar Emmy’s verhaal en het commentaar? Klik hier.
Aan de slag met een haiku
Een haiku is een Japanse poëzievorm, die is uitgegroeid tot een internationaal genre. Etymologisch betekent het woord haikai, waarvan haiku is afgeleid, een vrolijk vers.
In feite is het een foto-impressie die in woorden wordt gevat. Een haiku gaat over het beleven van iets. Dat is niet in woorden uit te drukken, maar wel met woorden te suggereren. Een goede haiku zet de lezer aan tot nadenken over de woorden van de dichter en het beleven hiervan.
Het is een vers met een vaste structuur. Het bestaat uit drie regels van doorgaans 5 – 7 – 5 lettergrepen.
Het gaat erom dat er iets gebeurt bij de lezer. Een glimlach, een fronsend voorhoofd of een brok in de keel.
Een middag op ‘t Zwin aan de Zeeuwse kust bracht Nelleke deze inspiratie:
zilte waterplas
zandkorrels tussen tenen
liggen zonder tijd
de zee trekt aan mij
nu de hemel roder kleurt
laat me gaan me los
En Willemien sloot daarbij aan:
stilte doorbroken
sirene in de verte
sterft weg in het niets
Hoe ontstaat een verhaal? Margreet vertelt hoe het bij haar werkt:
‘Bij een van de bijeenkomsten van ons groepje Rooise schrijvers lag voor ons op tafel als inspiratie een zwartwit tekening van een bos met daarin vaag de afbeelding van een vrouw met een paard. We moesten- letterlijk – onze zinnen verzetten en proberen een verhaal te creëren.
Mijn hoofd wordt dan een soort toverlantaarn: allerlei plaatjes verschijnen en die combineer ik op een of andere manier.
Ik kreeg voor ogen het bosje Diependaal dat vlakbij mijn huis ligt en waar ik ’s nachts vaak de uilen hoor jagen en verder herinnerde ik me hoe ik ooit, toen ik een jaar of 20 was, kampeerde in een bos in Noorwegen en daar midden in de nacht doodsbang wegvluchtte vanwege alle vreemde geluiden rond de tent. Ik pakte mijn pen op en het verhaal over een vrouw die op haar balkon zat en in het bos vreemde geluiden hoorde begon vorm te krijgen. Al schrijvend schoof het plaatje tevoorschijn van mijn vrienden en ik op 18-jarige leeftijd luisterend naar de Pastorale van Beethoven aan de rand van een kersenboomgaard in Bunnik. Zo husselde ik allerlei tijden en plaatsen door elkaar en ontstond het verhaal dat van mij de titel Pastorale kreeg.’
Lees hier het verhaal Pastorale van Margreet.
Foto’s
We zijn gek op foto’s. Niet alleen zoeken we naar foto’s om een verhaal mee op te fleuren, we zijn ook dol op foto’s die tot de verbeelding spreken, waar een verhaal in zit. Misschien geldt dat ook voor jou? Daarom hebben we een nieuwe schrijfopdracht gemaakt: schrijf een dialoog.
Kijk naar deze vrouw. Wat zie je? Wat denk je te weten over haar? Wie is zij? Wat doet zij? Waar woont zij? Wat wil je haar vertellen? Wat wil je van haar weten?
Ga vervolgens al schrijvend met deze persoon in gesprek. Begin met een begroeting, vertel haar waarom je haar voor het gesprek hebt uitgenodigd en stel je vragen. Wat antwoordt je gesprekspartner?
‘Schrijf een verhaal over het verschijnsel Jaloezie. En combineer het met deze foto’, zo luidde onze schrijfopdracht. Nelleke schreef naar aanleiding hiervan ‘Geheimen’ over wat jaloezie in een relatie teweeg kan brengen.
Elli schreef over ‘Madame Mystère’ een vrouw voor wie schoonheidsidealen en jaloezie hebben geleid tot een bijzondere levensinvulling.
De natuur. Wie geniet er nou niet van? In onze schrijfgroep ontstond het idee om er ook over te schrijven. Een paar van onze verhalen delen we graag met je. Nelleke beschrijft een herfstwandeling in haar omgeving. Ineke wandelt ook en laat zich inspireren door het grenzeloze. Margreet vindt de natuur in haar eigen tuin, het winterse verval leidt tot een persoonlijke bespiegeling.
We zijn aan de slag gegaan met de opdracht: schrijf een verhaal/gedicht met als thema: reisgenoot. Allereerst willen we graag de inzending Van Ton Kalkers uit Loon op Zand met je delen. Hij schreef een intrigerend verhaal over een bijzonder en harmonieus duo.
En ben je benieuwd naar wat wij ervan gemaakt hebben?
Ineke maakte een warm gedicht, Willemien liet zich inspireren door haar metgezel. Elli beschreef een zoektocht, Nelleke verwoordde een verre en bijzondere reis, Henriëtte werd geïnspireerd door een liedtekst en Margreet vertelt over een dagje uit.
Wat is je droom?
Een keer per maand komen we als schrijfgroep bij elkaar. Gewoon gezellig bij iemand thuis. We bespreken dan de verhalen die we geschreven hebben naar aanleiding van de opdracht die een van ons verzonnen heeft. Vorige maand schreven we een verhaal of gedicht naar aanleiding van de opdracht: Wat is je droom?
Het leuke is dat iedereen die opdracht op een andere manier interpreteert. Er rollen altijd verrassende verhalen of gedichten uit.
Hiernaast vind je vijf uitwerkingen van de opdracht.
(klik op de links voor het hele verhaal)
Willemien schreef een gedicht: In mijn droom ben ik blij dat ik schrijf. Ik beweeg, maar kom niet vooruit
Elli schreef een surrealistisch verhaal. Het begint zo: ‘Ik droom dat ik kijk en luister. Ik neem waar, blijf op afstand.’
Ook Ineke liet zich inspireren tot het schrijven van een gedicht: Ik spel de letters, Ik zeg ze hardop
Wat is mijn droom?
Nelleke dacht meteen aan:
‘worden wie je eigenlijk al bent’.
Margreet koos een bijzonder familieverhaal met als titel Daar ging hij …
Schrijven, mijn hobby
Margreet sloot zich enkele jaren geleden aan bij de schrijfgroep.
Ze wilde graag schrijven, maar was niet voorbereid op haar eerste schrijfavond. Vanuit het niets een opdracht. ‘Hup schrijven! Ik schrik me rot!’ Lees hier over de eerste avond van Margreet.