Een schraapijzer heet met een ander woord: schrabber. Dat vind ik een prachtig woord. Ik heb hem altijd bij me en gebruik hem als ik een mooie zin lees of er een heb bedacht en die aan een nader onderzoek onderwerp. Met het schraapijzer begin ik overbodige franje weg te krabben. Ik schraap soms zo hard dat van de letters heel andere woorden overblijven, waar ik weer iets nieuws mee probeer. Zo’n schrabber is eigenlijk een verhalenontwerper, een taalwondertje, een toverstaf.
Ik kan mijn schrabber geen dag missen. Hij haalt het vuil van mijn gedachten weg, maakt de basis weer kersvers. Hij neemt geen ruimte in, mijn schrabber. Hij is altijd beschikbaar, wanneer ik maar wil en bewijst mij gouden diensten.
Emmy
