Ik loop de brug van Zuid
Naar Noord
Een gure wind
In mijn gezicht
Er rollen tranen
Langs mijn neus
Mijn wangen voelen
Rood
Halverwege stop ik
Buiten adem
Ik hang over de leuning
En zie de stroom
In wild misbaar
Onder mij
Wenken en zie
Mijn plan
Daar is mijn doel
Ik maak mij los
Van het metaal
De afdruk in de palm
Van mijn hand
Als een teken
Van wat was
En er kan zijn
Mijn wangen gloeien
De rust om op
Adem te komen
Blijft in het Zuiden
Achter
Altijd kan ik daar
Weer gaan
De brug
Is heen en terug
Dat weten maakt
Dat ik weer verder kan
Wat ook de
Andere kant
Mij brengen zal
Emmy
