Etty Hillesum het verhaal van haar leven van Judith Koelemeijer
In de inleiding beschrijft Judith Koelemeijer hoe een jongen heel voorzichtig het linker kastje van het bureau van zijn vader opent en op de bovenste plank de schriften van Etty Hillesum ziet liggen. De schriften hebben een mysterieuze aantrekkingskracht op hem, al was hij toen pas 10 jaar oud en vijf jaar na de oorlog geboren.
De eerste zinnen trokken me meteen het verhaal in over het leven van een jonge Joodse vrouw ten tijde van de Tweede Oorlog.
Toen Etty in maart 1941 begon met schrijven was ze 27 jaar en woonde in Amsterdam. Een tijd waarin de nazi’s steeds nadrukkelijker de joden vervolgden.
‘Ik denk dat ik een taak heb. Alles wat er om me heen gebeurt moet in mijn hoofd tot klaarheid gedacht worden en later door mij beschreven worden’. Heel openhartig schrijft ze over familierelaties, vriendschap, erotiek, geloof, zinloze haat en verbondenheid.
De eerste publicaties van haar dagboeken en brieven hebben sinds ze gepubliceerd werden wereldwijd miljoenen lezers geïnspireerd.
In dit boek heeft de schrijfster een schat aan onbekend materiaal verzameld en geeft daarmee een nieuw perspectief op Etty’s onrustige jeugd, haar studentenleven en haar uiteindelijke keuze niet onder te duiken, maar het lot van haar volk te delen.
Henriëtte
