De brief Ans telde de dagen in haar agenda. Nog vier dagen. Ze was op tijd om hem te schrijven dat ze vrijdag niet kon komen.
Luister en huiver Lekker lui liggen op de bank. Dat is wat ik wil vandaag. Ik ben zo lui, te lui zelfs om te lezen, dus ik kies voor het eerst van mijn leven voor een luisterboek
Morgen zal ik over Victor schrijven Ik voel me nog te knockout om op te staan. Om mezelf af te leiden en weer te landen in de werkelijkheid, kijk ik rond in de ruimte die ik de komende weken mijn “thuis“ zal gaan noemen.
Prix de la Soye François Villiers, baron de la Soye, is nu een man op leeftijd. Hij is opgegroeid op het kasteel dat al jaren eigendom is van de familie.
Voor de bijl Er moet in de zitkamer een gigantische open haard zijn waar een hele boomstam in past. ‘Ik ga hout hakken,’ zei ze tegen hem.
La Soye, een geheim ‘Ik moet je een geheim vertellen.’ De oude man pakte zijn kleinzoon doortastend bij de hand en trok hem door het lange bedauwde gras langs de oude gebouwen.
Schaterlach Vandaag mogen we weer oppassen op onze kleindochter Emely. Met vertedering kijk ik naar haar guitige snoetje.
Geen flauw idee ‘Wéét je het niet?’ Het ongeloof straalt van haar gezicht af. ‘Nee, geen flauw idee.’ Het is de waarheid, dat wel.
Getikt Tik, tik, tik, met mijn mes tik ik zachtjes tegen mijn eitje, warm uit de pan. Zondag. Er hangt een serene rust aan de ontbijttafel. Tik, tik en dan … rats! Onthoofd.
